Filistin’e…

Kırılmış bir pencereden bakıyor göğe

Acılı kahverengi gözlerin.

Saçını okşamaya elim titriyor çocuk!

Matem tutuyor yarının

Oysa sen beyaz düşlere yakışırsın

İçinde gülümsediğin.

Elimi tut ki yüreğimin buzları erisin

Kurumuş gözyaşlarıma nehirler yürüsün

Yabancı gibi durma

Ancak senin saflığın avutur,

 Şefkatin çoktan terk ettiği şehirleri.

Çığlığın taş olup gökten yağar

Hane kalmaz âhından nasipsiz

Boş bir çerçeve merhamet sensiz…

Sırra kadem bastı utanç

Vicdanlar derin kuyulara hapsoldu

Masum yüzüne son kez bakarken annen

Sesi geliyor özgürlüğün gittiğin yerden.